Waar een verstuikte vinger al niet toe kan leiden. In november had ik mijn vinger geblesseerd, verstuikt dacht ik, totdat een aantal weken later bleek
dat er een breukje in zat. Helaas te laat voor reparatie, dus fysiotherapie. Gelukkig hebben we die in ons dorpje bij de hand,
Leen heeft mijn vinger weer aardig aan het bewegen gekregen. En bij al die behandelingen praat je over alles en nog wat. Zo
ook over mijn hobby, vliegen. Kortom we maakten een afspraak om eens gezamenlijk naar boven te gaan.
Vandaag vrijdag de 17e was het dan zover. Met slecht weer in de nacht ervoor en een puik windje overdag, was het in de
avond prima vliegweer. Ik had de Robin SVM gereserveerd en zo konden we om 20.08 uur vanaf baan 24 de lucht in.
Rechtstreeks Brielle / Vierpolders was gevraagd en gekregen. Wel op 1000 voet blijven in eerste instantie , want er kwam
nog een Fokker 50 op 2000 voet voorbij op een righthand downwind voor de 24. We zagen hem mooi passeren.
Daarna op 1300 voet over de botlek naar de target. We hadden berekend dat we er goed 8 minuten over zouden doen, en jawel
met een takeoff tijd van 20.08 waren we om 20.17 over Vierpolders. Alles werd meteen herkend, en ook het thuisfront
stond ons toe te zwaaien.
Verder via Brielle de CTR uit, maar wel met de opdracht om voorlopig op 1300 voet of lager te blijven omdat er weer een F50
langs zou komen op 2000 voet. En ook die zagen we.
Door naar de Maasvlakte, waar we mooi konden zien hoe de werkzaamheden vorderden. Mooi man.
Daarna naar Goeree, met de Brouwersdam, de vuurtoren van Ouddorp, en weer terug via Hellevoetsluis en Spijkenisse. Een
tocht der herkenning. Vervolgens over de Nieuwe Waterweg langs Pernis en Heijplaat, allemaal bekende lokaties voor mijn passagiers.
Leuk.
Via de Euromast terug naar het veld, waar we via de threshold van 24 de baan moesten kruisen, vanwege een Transavia 737 die
opgelijnd stond om te vertrekken. Daarna een extended righthand downwind RW24 omdat er nog een F50 op final draaide. Wij konden er mooi
achteraan. Daarbij hielden we onze kleine Robin boven het glijpad van de Fokker om niet in de wake turbulance te komen.
Dat is tegenwoordig makkelijk omdat ook op RW24 een papi staat, dus gwoon vier wit aanhouden en op het GA touch down punt landen.
Geen wake turbulance en een standaard landing. Terug op de club na ruim een uur vliegen.
Iedereen, mij incluis, had genoten van deze wonderschone avond, en zo hoort het, nietwaar.
een hele mooie brug
|
het hele tripje in kaart
zuidland harbour
torenflat, wie heeft de hoogste...
|
